-
1 leer
leer, I) eig.: inanis (leer, in od. auf dem nichts ist). – nudus (bloß, entblößt, feiner nötigen Zierde entbehrend). – vacuus (leer od. ledig geworden, -gelassen); verb. nudus atque inanis; vacuus atque nudus. – vastus (öde, verödet, wüste u. leer, v. Örtl.). – desertus (von den Einwohnern verlassen, von Örtl.); verb. vastus ac desertus (z.B. urbs); desertus et vastus (z.B. ager). – purus (rein, nicht bemalt, nicht verziert). – epōtus (ausgetrunken, z.B. amphora). – leer von etw., vacuus alqā re u. ab alqa re; nudus alqā re. – ein l. Haus, domus inanis (in dem übh. nichts ist); domus vacua (ein unbesetztes, unbewohntes): ein l. Pferd, equus inanis (auf dem kein Reiter u. auch kein Sattel oder übh. kein Gepäck ist); equus vacuus (ein Pferd, das feiner Bürde ledig geworden, das z.B. feinen Reiter abgeworfen hat). – ein l. Blatt, tabella oder charta inanis (ein Blatt, auf dem nichts steht übh.); tabella oder charta vacua (ein noch leeres Blatt, das aber noch voll geschrieben etc. werden kann oder soll). – eine l. Straße, via occursu hominum vacua. – l. bei etw. ausgehen, nihil auferre. – leer sein, -stehen, inanem esse; vacuum esse; vacare (z.B. tota domus superior vacat, steht leer). – die Rhe torenschulen stehen od. find leer, in rhetorum scholis solitudo est. – leer fein von etwas, vacare, vacuum esse (ab) alqa re. – leer machen, exinanire (eine Sache von ihrem ganzen Inhalte leer machen, dann bes. »ausleeren« = ausplündern, z.B. domos). – nudum atque inanem reddere (ausleeren = ausplündern, z.B. domum). – vacuum facere vacuefacere (eine Sache ihres Inhalts ent [1569] ledigen, z.B. ein Faß; dann auch = ausräumen, z.B. ein Haus, eine Wohnung, damit ein anderer hineinziehen kann). – exonerare (ausladen, z.B. ein Schiff, einen Wagen, auch den Leib). – exhaurire (ausschöpfen, austrinken, z.B. einen Becher, poculum; dann auch = ausplündern, z.B. aerarium). – exsiccare (austrocknen, scherzh. statt austrinken, z.B. lagoenas). – everrere et extergēre (auskehren u. auswischen, scherzhaft für rein ausplündern, z.B. fanum). – expilare (ausplündern, z.B. aerarium). – vastare (verwüsten, z.B. agros). – die Felder l. machen, ex agris demetere fruges atque percipere. – leer lassen, inanem relinquere (so daß nichts darauf- oder hineinkommt). – vacuum relinquere (so daß noch etwas darauf- oder hineinkommen kann, z.B. ein Blatt, tabellam, um später etw. darauf zu schreiben: eine Bank, subsellium, damit sich später Kommende daraufsetzen können). – purum relinquere (rein lassen, nicht bemalen, nicht verzieren, z.B. spatia). – II) uneig.: inanis (gehaltlos, von Dingen, z.B.verba, nomen, verborum sonitus: u. spes; gehaltlos, aber von sich eingebildet, v. Menschen). – vanus (gehaltlos u. ohne Grund, v. Dingen, z.B. spes). – omnium rerum rudis (ohne alle Kenntnisse, von Menschen). – l. Gepränge, pompa.
-
2 wüst
wüst, I) eig.: vastus (wüst, öde). – desertus (von Menschen verlassen); verb. vastus et desertus (z.B. urbs, ager). – incultus (nicht urbar gemacht u. besät, vom Felde). – ganz wüst, vastus ab natura et humano cultu (z.B. mons); nulla ex parte cultus (z.B. ager). – [2753] w. (liegen) lassen, deserere; incultum relinquere: w. bleiben, incultum relinqui: w. liegen, sine cultu hominum esse. – II) uneig.: a) verworren, z.B. der Kopf ist mir noch w. (nach einem Rausch), crapulam nondum edormivi. – b) verwildert etc.: dissolutus (unordentlich, liederlich, z.B. Mensch, Leben). – perditus (heillos verderbt, z.B. Leben). – libidinosus (den Begierden u. Lüften frönend). – intemperans (unmäßig in Befriedigung grober Sinnenlust u. Begierden); verb. libidinosus et intemperans (z.B. adulescentia).
-
3 verödet
verödet, vastus (nicht mit Häusern bebaut). – incultus (unangebaut, nicht urbar gemacht). – desertus (von Menschen verlassen); verb vastus et desertus (= ganz verödet). – vastatus. devastatus (verwüstet). – eine ganz verödete Gegend, desertissima regio od. solitudo.
-
4 Einöde
Einöde, locus desertus; locus vastus et desertus; solitudo vasta; solitudo avia. – ein Land zur Ei. machen, vastitatem reddere in terra: tectis atque agris vastitatem inferre.
-
5 Безлюдный
desertus, a, um; solitarius, a, um; solus, a, um; non habitatus, a, um; vacuus, a, um; vanus, a, um; vastus, a, um; non frequens hominibus; sterilis, e (prospectus);• делать безлюдным - vastare;
• безлюдное место - heremum;
-
6 Пустынный
- vastus (locus); vacuus (agri); sterilis (prospectus); solus; desertus;• пустынное место - desertum; solitudo;
• делать пустынным - vastare (agros; forum);
-
7 verwildern
verwildern, efferari (v. Menschen u. Tieren). – silvescere. in feritatem degenerare (von Pflanzen). – incultum iacēre (unbebaut liegen, vom Boden). – corrumpi (moralisch verdorben werden, v. Menschen u. Zuständen, z.B. disciplina [die Kriegszucht] corrumpitur). – so gänzlich v., daß etc., tantā immanitate efferari, ut etc. (v. einem Volk). – verwildert, efferatus (von Menschen u. Dingen, z.B. gentes: u. mores: u. efferati militiā animi). – silvester. agrestis (im Walde, auf dem Felde gewachsen, v. Pflanzen u. Früchten). – incultus (unbebaut, vom Boden u. von Gegenden, dann auch bildl., ingenium). – vastus a natura et humano cultu (wüst von Natur und unbebaut von Menschen, von Gegenden, z.B. mons). – desertus (vom Bebauer im Stiche gelassen, verwahrlost, z.B. v. Acker etc.). – ferus. [2557] immanis (wild, ungesittet von Charakter, v. Menschen). – Verwilderung, feritas (v. leb. Wesen u. Pflanzen). – feritas silvestris (der Tiere des Waldes). – vastitas (Wüstheit der Gegenden). – immanitas naturae (Ungeschlachtheit, Roheit der Menschen in moralischer Hinsicht). – V. der Kriegszucht, corrupta disciplina.
-
8 wild
wild, ferus (in der Wildnis befindlich, daher roh, ungebildet, gefühllos). – agrestis (eig. auf dem Felde wildwachsend, von Pflanzen; daher roh, ungesittet, von Pers.u. ihrem Benehmen). – silvester (im Walde wildwachsend, wildlebend, z.B. faba, mel, homo). – indomitus (ungebändigt, v. Tieren). – rudis (roh, noch unbearbeitet übh., v. Dingen, z.B. vom Boden etc.; dah. = noch ungebildet, vom Menschen). – incultus (unbepflanzt, unbebaut, vom Boden; dah. ungebildet, vom Menschen); verb. ferus incultusque (z.B. gens). – vastus (unangebaut, nicht mit Häusern bebaut, nicht mit Bäumen besetzt, v. Örtl.). – desertus (von Menschen verlassen, öde, v. Örtl.). – ferox (wie ein Wilder sich betragend, unbändig). – immanis (unmenschlich, grausam von Charakter). – crudelis (von rohem Charakter, grausam gesinnt u. handelnd). – saevus (wütig, grimmig; alle vier von Menschen). – trux (grimmig im Blick, z.B. oculi, vultus). – inconditus (verworren, wild durcheinandergehend, z.B. clamor). – ein w. Tier, bestia fera; gew. bl. fera: zu einem wilden Tiere machen, efferare: ein w. Pferd, equus ferus (in der Wildnis lebend); equus indomitus (ungebändigt); equus ferox (zu lebhaft, unbändig): equus efferatus (was gereizt ist): eine w. Flucht, fuga praeceps: einw. Wasser, torrens (Gießbach, Waldstrom). – w. Wesen, Benehmen, ferocia: sich ein w. Ansehen geben, speciem oris od. vultum efferare. – w. werden, silvescere (von Pflanzen); efferari (aufgebracht werden, von Menschen u. Tieren, z.B. vor Schmerz, dolore): w. machen, efferare (aufbringen): w. leben, incultius agere.
-
9 öde
-
10 Необитаемый
- non habitatus; inhabitabilis; vastus (locus); incultus; desertus; -
11 DESERT
[A]DESERTUS (-A -UM)VASTUS (-A -UM)INCULTUS (-A -UM)EREMUS (-A -UM)HEREMUS (-A -UM)[N]ARENA (-AE) (F)HARENA (-AE) (F)VASTITAS (-ATIS) (F)VASTATIO (-ONIS) (F)MERITUM (-I) (N)AVIUM (-I) (N)DESERTUM (-I) (N)DESOLATIO (-ONIS) (F)EREMUS (-I) (M)HEREMUS (-I) (M)[V]DESERO (-ERE -SERUI -SERTUM)DERELINQUO (-ERE -LIQUI -LICTUM)DESOLO (-ARE -AVI -ATUM)RELINQUO (-ERE -LIQUI -LICTUM)DESTITUO (-ERE -STITUI -STITUTUM)DEFICIO (-ERE -FECI -FECTUM)DESCISCO (-ERE -SCII -SCITUM)TRANSFUGIO (-ERE -FUGI -FUGITUM)- DESERTS -
12 WASTE
[A]VASTUS (-A -UM)DESERTUS (-A -UM)EREMUS (-A -UM)HEREMUS (-A -UM)[N]EROGATIO (-ONIS) (F)VASTATIO (-ONIS) (F)TERMENTUM (-I) (N)DETRIMENTUM (-I) (N)INTERTRIMENTUM (-I) (N)PERDITIO (-ONIS) (F)VASTITAS (-ATIS) (F)INCULTA (-ORUM) (PL)[V]PRODIGO (-ERE -EGI -ACTUM)ABSUMO (-ERE -SUMPSI -SUMPTUM)ABLIGURRIO (-IRE -IVI -ITUM)PROFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)LANCINO (-ARE -AVI -ATUM)EDO (-ERE EDI ESUM)COMEDO (-ERE -EDI -ESUM)AMBEDO (-ERE -EDI -ESUM)PEREDO (-ERE -EDI -ESUM)DEVORO (-ARE -AVI -ATUM)JACTO (-ARE -AVI -ATUM)IACTO (-ARE -AVI -ATUM)DECOQUO (-ERE -COXI -COCTUM)CONTERO (-ERE -TRIVI -TRITUM)CONCOQUO (-ERE -COXI -COCTUM)TERO (-ERE TRIVI TRITUM)ELUO (-ERE -LUI -LUTUM)EXIMO (-ERE -EMI -EMPTUM)EFFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)ECFUNDO (-ERE -FUDI -FUSUM)EXTRAHO (-ERE -TRAXI -TRACTUM)TOLLO (-ERE SUSTULI SUBLATUM)TRAHO (-ERE TRAXI TRACTUM)DEPOPULOR (-ARI -POPULATUS SUM)DEPOPULO (-ARE -AVI -ATUM)ATTERO (-ERE -TRIVI -TRITUM)LACERO (-ARE -AVI -ATUM)PERDO (-ERE -DIDI -DITUM)DEPASCO (-ERE -PAVI -PASTUM)INARESCO (-ERE -ARUI)DEFLUO (-ERE -FLUXI -FLUXUM)LIQUESCO (-ERE LICUI)DEPASCOR (-PASCI -PASTUS SUM)LIQUEFACIO (-ERE -FECI -FACTUM)LIQUOR (LIQUI)ABLIGURIO (-IRE -IVI -ITUS)ADTERO (-ERE -TRIVI -TRITUS)APSUMO (-ERE -SUMPSI -SUMPTUS)CONTRICO (-ARE -AVI -ATUS)- BE WASTED- LAYING WASTE- LAY WASTE- WASTES- WILD WASTE
См. также в других словарях:
Deocarus, S. — S. Deocarus (Deocharus = Gottlieb), (7. Juni), erster Abt zu Herrieden, ehemals Hasenried (Hasenrietanum), im Bisthum Eichstädt, lebte anfänglich als Einsiedler an diesem Platze, der noch ganz unbewohnt und wild war (vastus et desertus), und… … Vollständiges Heiligen-Lexikon